Anne Olunca...

Anne olana kadar bu denli güçlü bir sevgi hissi yaşamamıştım. Anne olduğunuzda sanki yüreğinizde daha önce orada olduğunu bilmediğiniz kilitli bir kapı açılıyor ve o kapının ardında hiç yaşamadığınız şeyleri yaşıyorsunuz.

Ben en çok bebeğim büyüdükçe büyüyen umudumu seviyorum. Sevdiğiniz adamla yaptığınız en güzel şey olan o küçük canlının her gün büyüdüğünü izlemek dışarıda olan tüm olumsuzluklara meydan okurcasına sizi hayata bağlıyor.

Sonra çok korkuyorum da... Hayatımda ilk kez birine olan muazzam sevgim yüreğime tarifi imkansız korkular salıyor. Birini çok sevdiğinizde kaygılar da kaçınılmaz değil midir zaten?

***

Bundan 5 yıl önce bir arkadaşım hayattaki amacımı sorduğunda, bir an afalladığımı; cevap veremediğimi ve uzun süre hayattaki amacımı; sorguladığımı hatırlıyorum... Bir insanın hayattaki amacı büyük olmalıydı, kadim olmalıydı; kariyer, daha iyi bir ev, araba bunlar bir insanın gerçek amacı olamazdı.

Benim bir insan olarak hayata bıraktığım değer ne olacaktı?

Şimdi o anlamlı amacımı bulduğumu anlıyorum. Bir anne olarak iyi bir insan yetiştirmenin dünyaya katabileceğim en muazzam şey olacağını hissediyorum.

İyi bir niyet, iyi bir aile, iyi bir evlat dünyayı değiştirir buna inanıyorum.

Tüm annelerin bunu yürekten isteyeceğine de inanıyorum.

"İnsan insan derler idi

İnsan nedir şimdi bildim

Can can deyu söylerlerdi

Ben can nedir şimdi bildim"

Muhyiddin Abdal